تنـــــه نـــــزن טאנה נאזאן Tanehnazan

Tonight's Post _ شماره امشب ـ פוסט של הערב.

انگلیسی English

Iran Sets up New Military-Government Joint Staff

Jerusalem is holy to two religions - Islam and Christianity

بخش فارسی Farsi

کمپين يک ميليون امضا

چرا ايران اوباما ندارد

رهبران ايران از چه مي‌ترسند؟

پرز و لیونی با بوش خداحافظی میکنند.

עברית Hebrew

חמש פצצות מרגמה נורו הבוקר לעבר המועצה האזורית אשכול

עקב ההסלמה, נדחו חילופי המפקדים באוגדת עזה



ART

Sent by Joseph Sumekh

داوید فاخری Daveed Fakheri
tanehnazan.com تنه نزن

Livni: Syria must stop smuggling weapons if it seeks recognition

Foreign minister meets with UN secretary-general in New York, firmly responds to Ban's concern over humanitarian situation in Gaza, tells him arms smuggling from Damascus to Hizbullah 'endangering the entire region'.





Yitzhak Benhorin
Published: 11.13.08, 07:35 / Israel News
NEW YORK – Foreign Minister Tzipi Livni met Wednesday night with United Nations Secretary-General Ban Ki-moon and expressed Israel's protest over the ongoing arms smuggling from Syria to Hizbullah in Lebanon and the continued firing of rockets from the Gaza Strip into the Jewish state.

Livni, who is taking part in an Interfaith Dialogue at the UN headquarters, demanded that the Security Council respond to the violation of its resolution stating that Hizbullah must be disarmed and that the weapon smuggling must be halted.

Interfaith Dialogue
Livni: Saudi message inadequate / Yitzhak Benhorin

Tzipi Livni praises Arab peace initiative but says peace is more than just piece of paper, notes that Saudi message in interfaith dialogue conference inadequate; Foreign minister adds that talks with Palestinians in very advanced stages

"The ongoing arms smuggling constitutes a blatant violation of the Security Council resolutions. Syria, which wants to receive legitimization from the world, must be faced with a clear statement from the Council, making it responsible for the continued smuggling," Livni told Ban.

She warned that "the arms smuggling endangers the entire region. The ongoing smuggling contradicts Syria's commitments to the Security Council. Halting the weapon smuggling will not be doing a favor to Israel."

The UN chief, who expressed his concern over the humanitarian situation in Gaza during his meeting with President Shimon Peres, reiterated his concern in this meeting with the foreign minister. Livni, however, said the Palestinian side was fully responsible for the situation.

"If we're asking who is responsible for the situation in Gaza, there is only one address – Hamas. Hamas is responsible for what is happening in Gaza, terror from Gaza continues, and we must not take any action which will even seemingly legitimize Hamas' regime or activity," she said.

Rare meeting with Omani FM

Livni also informed Ban chief that Israel would be boycotting the Durban conference. "Israel will boycott any conference serving as a stage for anti-Semitic and anti-Israel activity. The UN must not host such activities again," the foreign minister said, urging the UN chief to make a clear and moral statement on this issue as soon as possible.

Earlier Wednesday, Livni met with US Secretary of State Condoleezza Rice and with her Omani counterpart, Yusuf bin Alawi bin Abdullah.

The Israeli and Omani foreign ministers discussed regional issues, including the peace process with the Palestinians, and Livni stressed the importance of the Arab world's support for the process. This was a rare meeting, as Israel and Oman have no official diplomatic relations. The two already met in Qatar about half a year ago.

Livni and Peres are expected to attend the UN General Assembly meeting on Thursday and listen to the address of US President George W. Bush.


Jerusalem is holy to two religions - Islam and Christianity!!.

Nov 12, 2008 19:10 | Updated Nov 13, 2008 8:38
Fayad: J'lem holy to Islam, Christianity
By ALLISON HOFFMAN, JPOST CORRESPONDENT, AND JPOST.COM STAFF

Jerusalem is holy to two religions - Islam and Christianity Palestinian Authority Prime Minister Salaam Fayad said at the UN-organized interfaith peace conference on Wednesday night. Fayad failed to mention the importance of Israel's capital to the Jewish people, Israel Radio reported.



President Shimon Peres, Foreign Minister Tzipi Livni and UN Ambassador Gabriella Shalev at the UN interfaith forum, Wednesday.
Photo: GPO
SLIDESHOW: Pictures of the week
"Jerusalem is home to the third most holy place to Islam, the place where Muhammad rose to the heavens, and the place where Jesus, the Christian, was resurrected," the Palestinian leader proclaimed.

He added that Jerusalem was occupied in June 1967 and called to locate a future Palestinian state capital there.


President Shimon Peres and Foreign Minister Tzipi Livni had addressed the forum earlier.

RELATED
Peres, Livni at UN for interfaith forum
Peres broke with precedent and addressed the Saudi king directly from the podium at the UN General Assembly hall, thanking King Abdullah for presenting his peace initiative and opening the door for potential contacts.

The two leaders did not speak privately, nor did they interact at a dinner reception, but took full advantage of the forum offered by this week's interfaith peace conference - organized by the UN at the behest of the Saudis - to engage in the closest any Israeli and Saudi leaders have come to a conversation.

Abdullah opened the summit Wednesday saying he wanted to "continue what we have started, extending our hand to all who seek peace."

Peres responded with effusive praise, deviating from his prepared remarks to praise the monarch by name.

"I wish that your voice could become the prevailing voice," Peres said, looking directly at the Saudi seat in the domed hall, where they were joined by Palestinian leaders as well as Lebanese President Michel Suleiman, Jordan's King Abdullah II and dozens of other heads of state.

At a news conference after the speech, Peres described a "new air" between Israeli and Arab leaders, particularly the Saudis, and said he perceived "a readiness" to reach peace.

"Today, we have heard a totally different voice," Peres said, saying he felt the Arab leaders had voiced a departure from "the three nays: no recognition, no negotiations, no peace with Israel."

"I think today you saw that I approached the king directly and openly," he told reporters. "I have reasons to believe that it didn't embarrass him, to say the least - I expect the king would like us to react positively to his call for Muslims, Arabs, and Jews to live peacefully together, and he got the reaction."

The Saudi proposal offers normalization of Arab states' relations with Israel in exchange for withdrawal to pre-1967 borders and a "just resolution" to the question of Palestinian refugees. The Arab League amended the proposal to allow for the return of Palestinian refugees to Israel.

Peres acknowledged that difference, but he brushed it aside, saying the important thing was the "common ground" that had been found with Arabs who previously refused to acknowledge the Jewish state, rather than specific negotiating points.

"I would not start negotiations right now in New York," he said.

He was joined by Kadima leader Tzipi Livni, who attended the high-level session in her capacity as foreign minister and vice prime minister.

Livni said she was committed to seeing the Annapolis process through, and that she and Palestinian Authority President Mahmoud Abbas "spoke the same language." Still, she warned that peace could only succeed if the Palestinians showed they were willing to control Hamas and other extremist factions.

"Hamas is not willing to live in peace with Israel," she said. "Hamas is not willing to accept... the right of Israel to exist."

A viable two-state solution would render the question of refugee return moot by establishing a homeland for Palestinians, she said.

Both Livni and Peres deflected questions about a division of Jerusalem, citing commitments to keep details of negotiating points secret until a comprehensive agreement had been reached.

"I think we should not answer this question in a hurry," Peres said. "We would like to see a united, shared Jerusalem, but we would also like to share a united peace. I don't think now is the time to raise the issue."

The pair were slated to meet with outgoing US Secretary of State Condoleezza Rice during the two-day session, but a spokeswoman said there were no scheduled bilateral talks with Arab delegations on the sidelines, despite ongoing efforts to set meetings.

Debate in the UN session, billed as part of a "culture of peace" discussion, quickly left the stated topic of interfaith relations and focused on peace between Israel and the Arab world.

"It is impossible to talk about interfaith harmony, especially between East and West, without also discussing conflict resolution in the Middle East," said Jordan's King Abdullah.

He spoke about focusing on dialogue to establish regional peace based on "shared values," including respect for human rights and the rule of law.

"Dialogue among nations is not a luxury - it is a necessity," he said. "It is a duty we must all fulfill if we are to end global tensions."

Only Suleiman, speaking after Peres, broke the feel-good mood. The Lebanese delegation left the room during the Israeli presentation, and Suleiman did not look in Peres's direction as he demanded "redress" of "historic wrongs" committed against the Palestinians.

"How could any dialogue progress where the Israeli occupation of the Palestinian territories persists?" Suleiman asked, citing UN resolutions against Israel.

Others, including Finnish President Tarja Halonen, warned neighboring countries that they must respect a solution negotiated between Israel and the Palestinians.

Peres, in his remarks, cited not just progress in negotiations with the Palestinians but the possibility of reaching peace with Syria.

Invoking the memory of prime minister Yitzhak Rabin, Peres warned that extremists on all sides must not be allowed to derail the possibility of peace.



Iran Sets up New Military-Government Joint Staff

To Confront Political-Security Threats - 2008.11.12
Shervin Omidvar





Iran’s joint staff deputy announced yesterday the creation of a workgroup comprising ‎members of Ahmadinejad’s administration and those of the joint staff of Iran’s armed ‎forces to be led by Saeed Jalili.‎

The announcement of the creation of this “workgroup” came just after Hassan ‎Firuzabadi, the chairman of the joint staff issued a warning to the critics of the current ‎Iranian administration while announcing his categorical support and that of the staff ‎under his command for the current ninth administration.‎

The Joint Staff Comprising Ahmadinejad and Firuzabadi‎
In an exclusive interview with two state-run news agencies, IRNA and Fars, general Said ‎Mojaradi announced the creation of a join workgroup comprising members of the ninth ‎administration and those from the armed forces, labeling it a “political-security” body. “A ‎political-security workgroup has been created and it is led by the current secretary of ‎‎(Iran’s) Supreme National Security Council Saeed Jalili the in the government and others ‎who have responsibilities in the spheres of foreign policy, domestic security and ‎defense.”‎

Mojaradi, whose position was announced as deputy for planning and projects of the Joint ‎Staff of the Armed Forces, stressed that “one of the main reasons for the establishment of ‎this joint military-government workgroup was a response to the extensive UN Security ‎Council sanctions and particularly the military sanctions against the Islamic Republic.” ‎He further said that one of “the focuses of the joint staff of the armed forces was the ‎management of the economic sanctions, along with other efforts such as cultural ‎invasion, which called for a more serious focus on thoughtful and centralized planning.”‎

According to Mojaradi, this new workgroup is housed inside the government and will be ‎lead by the secretary of Iran’s Supreme National Security Council which will be ‎represented by all groups that are involved in security, foreign policy, domestic security ‎and military matters. The purpose behind the formation of this group is to centralize ‎decision making and coordinate activities in these spheres. ‎

Just a day before this announcement, which was unprecedented in the 30-year history of ‎the Islamic regime, 800 members of Iran’s joint staff of the armed forces responsible for ‎planning, which included members from the army, Passdaran, Basij, Ministry of Defense ‎and law enforcement agencies, participated in a large gathering, which also included ‎government officials. The event was held at an auditorium of the joint command ‎headquarters of the law enforcement agencies.‎

Details of the events of this gathering were not published in the country’s media, but the ‎deputy for the joint staff of the armed forces said the gathering was for the purpose of ‎‎“centralized and thoughtful planning for the fifth five-year plan”. Mojaradi also said that ‎the event had been in the works from three months ago and was based on a directive for ‎the development of the fifth five-year plan.‎

Circumventing the Supreme National Security Council
This new high level body is being created despite the constitutional amendment of 1988 ‎that added article 176 to the constitution which mandates the creation of the country’s ‎Supreme National Security Council (SNSC).‎

The mandate of the SNSC is to develop defense-security policies of the country within ‎the scope of the determined high-level policies as determined by the supreme leader, ‎coordination of political, intelligence, social, cultural and economic policies in ‎connection with the general defense and intelligence plans, and the utilization of physical ‎and intellectual potentials to confront the domestic and foreign threats facing Iran.‎

The SNSC is led by the president, but it includes the heads of all three branches of ‎government, the chairman of the joint command of the armed forces, the head of the ‎country’s planning and budget organization, two representatives of the supreme leader, 3 ‎ministers including foreign affairs, interior and intelligence, the highest authority in the ‎military, the highest authority in the Passdaran, and any other authority that is the subject ‎of the deliberations of the SNSC. The decisions of the council are enforceable after being ‎approved by the supreme leader. ‎

Some experts have interpreted the creation of this workgroup to be a way to circumvent ‎the responsibilities and activities of the SNSC, and particularly removing the heads of the ‎other two branches, namely legislative and judiciary, from decision making on ‎operational decision over the military, foreign affairs and domestic security. With the ‎formation of the group, some well-known figures such as Hassan Rowhani, the ‎representative of the supreme leader in the SNSC, Hashemi Shahrudi, the head of the ‎judiciary, and Ali Larijani, the Speaker of the Majlis will in practice be removed from the ‎decision making circle thus freeing the government to make decisions without them.‎

پرز و لیونی با بوش خداحافظی میکنند.

بلافاصله بعد از انکه پرزیدنت بوش سخنرانیش را در کنفرانس بین ادیان که به ابتکار ملک عبد الله پادشاه عربستان در سازمان ملل ترتیب یافته بود تمام کرد ، او پرزیدنت شیمون پرز و وزیر امور خارجه اسرائیل خانم تسیپی لیونی را در اطاق مجاور برای یک خداحافظی پیشبینی نشده دعوت نمود. هنگامیکه خانم لیونی با یاد اوری از تلاش اقای پرزیدنت جورج بوش که تا مدتی دیگر مقام پرزیدنتی امریکا را به اقای باراک اوباما تفویض خواهد نمود برای دستیابی صلح با فلسطینیها تشکر نمود و ابراز داشت که « اقای رئیس جمهور ، هیچکس نمیتواند انچه که شما برای ما کرده اید را از شما پس بگیرد » او را در اغوش گرفته و با گرمی فشرد !.

رهبران جمهوری اسلامی از چه مي‌ترسند؟

نيما نامداري

- پنجشنبه 23 آبان 1387 [2008.11.13]

رهبران جمهوري اسلامي از چه مي‌ترسند؟ با ادبيات نهادهاي امنيتي جمهوري اسلامي، اصلي‌ترين تهديدها ‏عليه جمهوري اسلامي كدام است؟ رهبران ايران معمولا با ادبياتي فضاي پيرامون خود را توصيف مي‌كنند كه ‏انگار خود را مستقر و با ثبات نمي‌دانند. آنها مدام از تهديد، توطئه، دشمني و براندازي سخن مي‌گويند و ‏نهادهاي امنيتي، پليسي و قضائي هم پيگيرانه به سركوب مشغولند. مشخص است كه رهبران ايران احساس ‏آرامش نمي‌كنند. فارغ از اينكه منشا اين حس ناامني موجود در رهبران ايران را واقع‌بيني سياسي يا فوبياي ‏رواني آنها بدانيم به عنوان يك كنشگر يا تحليل‌گر سياسي ضروري است بفهميم آنها از چه مي‌ترسند.‏

قرارگاه ثارالله يكي از قرارگاه‌هاي عملياتي سپاه پاسداران است. وظيفه اين قرارگاه، مديريت امنيت پايتخت و ‏كنترل شهر تهران است. مي‌توان گفت فرمانده اين قرارگاه، فرماندار نظامي تهران است. در ساختار سپاه اين ‏قرارگاه اهميتي ويژه داشته و مهمترين واحد امنيتي درون سپاه شناخته مي‌شود. معمولا فرمانده اين قرارگاه ‏يكي از سه مقام ارشد سپاه است. در بخش اعظم دوره خاتمي، سردار جعفري فرمانده فعلي سپاه كه در آن ‏زمان فرمانده نيروي زميني سپاه بود با حفظ سمت، فرماندهي اين قرارگاه را هم برعهده داشت. در همين ‏زمان بود كه او در نامه‌اي به رهبري و روساي سه قوه، تحصن نمايندگان مجلس ششم را مقدمه كودتا خوانده ‏و درخواست مجوز برخورد رسمي قرارگاه ثارالله با نمايندگان شده بود. ‏

‏ در سال ۸۴ پس از انتقال سردار جعفري به دفتر فرماندهي كل قوا، سردار زاهدي كه جايگزين او در ‏فرماندهي نيروي زميني شده بود باز هم با حفظ سمت، فرماندهي قرارگاه ثارالله را برعهده گرفت. در سال ۶۸ ‏با انتصاب سردار جعفري به فرماندهي سپاه مي‌شد حدس زد كه اهميت اين قرارگاه افزايش خواهد يافت. چند ‏ماه پيش سردار حجازي قائم‌مقام فرمانده سپاه، باز هم با حفظ سمت به عنوان فرمانده قرارگاه ثارالله منصوب ‏شد. نتيجه اين انتصابات روشن است فرمانده پيشين قرارگاه اكنون فرمانده كل سپاه شده و فرمانده فعلي ‏قرارگاه هم قائم مقام فرمانده كل سپاه است. اكنون قرارگاه ثارالله در نوك پيكان سپاه قرار گرفته و ماموريتهاي ‏اين قرارگاه اصلي‌ترين ماموريتهاي سپاه شده است. چون ماموريت اصلي اين قرارگاه، مديريت امنيت شهري ‏است از ارتقا جايگاه آن مي‌توان نتيجه گرفت كه واهمه رهبران ايران از آنچه درون شهرها مي‌گذرد افزايش ‏يافته است. اما شواهد ديگري هم وجود دارد.‏

خبرگزاري فارس كه متعلق به سپاه است يك ماه قبل به نقل از سردار حجازي خبر داد كه رزمايش عاشقان ‏ولايت، به فرماندهي قرارگاه ثارالله از صبح جمعه ۱۹ مهر در استان تهران آغاز خواهد شد. او اين رزمايش ‏را در راستاي "ارتقاي آمادگي يگان‌ها و تداوم تمرينات نيروها براي مقابله با حوادث طبيعي و غيرمترقبه و ‏بکارگيري نيروهاي مردمي و نظامي در اجراي برنامه‌هاي امدادي و افزايش توانمنديهاي دفاعي و نيز ‏برخورد هوشمندانه با هرگونه تهديد عليه شهروندان تهراني در تهران، کرج، اسلامشهر، شهرري، رباط کريم ‏و ورامين" خواند. مشخص نيست چگونه يك رزمايش مي‌تواند هم در امداد و نجات بلاياي طبيعي به كار آيد، ‏هم توانمنديهاي دفاعي قواي مسلح را افزايش دهد و هم تهديد (كدام تهديد؟) عليه شهروندان را خنثي كند.‏

چند روز بعد خبر كوتاهي بدين مضمون از سوي روابط عمومي سپاه در رسانه‌ها منتشر شد:‏‎ ‎‏"رزمايش ‏عاشقان ولايت، با شرکت بخشي از نيروهاي سازمان رزم قرارگاه ثارالله، نيروهاي سازماني سپاه‌هاي ‏محمدرسول الله و سيدالشهدا، گردان هاي بسيجي عاشورا و الزهرا و همچنين سازمانها و دستگاه‌هاي مسوول ‏در امر امداد و نجات استان تهران با هماهنگي کامل انجام شد. اين رزمايش که بمدت دو روز در شهرهاي ‏تهران، کرج، اسلامشهر، رباط کريم، شهرري و ورامين برگزار گرديد دقت و سرعت عمل نيروهاي عملياتي ‏در برخورد موفق با حوادث غيرمترقبه و نيز هوشمندي و آمادگي قاطعانه آنان با هرگونه تهديد و توطئه ‏دشمنان، در سطحي بود که هيچگونه نگراني براي شهروندان عزيز تهراني در شرايط بروز حادثه باقي ‏نخواهد گذارد".‏

لشكر محمد رسول‌الله و لشكر سيدالشهدا متشكل از نيروهاي كادر و وظيفه سپاه بوده و گردانهاي عاشورا و ‏الزهرا شامل نيروهاي داوطب مرد و زني هستند كه در قالب بسيج ادارات، دانشگاهها، مدارس، ورزشكاران ‏و... سازماندهي شده‌اند. به نظر مي‌رسد هدف از اين رزمايش ايجاد هماهنگي ميان نيروهاي داوطلب و كادر ‏نظامي براي انجام عملياتهاي درون شهري بوده است. ‏

به فاصله يك ماه پس از رزمايش قرارگاه ثارالله، اينك نيروي انتظامي بزرگترين رزمايش درون شهري خود ‏با تمركز بر شهر تهران را برگزار مي‌كند. فرمانده نيروي انتظامي هدف از رزمايش "امنيت و آرامش" را ‏تمرين عمليات‌هاي احتمالي در آينده دانسته و با اشاره به اين كه تا پايان سال جاري رزمايش‌هاي ديگري در ‏مناطق مختلف كشور اجرا خواهد شد هدف از آن را عمليات‌هاي احتمالي پليس در رابطه با تروريسم، پدافند ‏غيرعامل، همچنين مقابله با بحران‌هاي اجتماعي و حوادث طبيعي اعلام كرده است. جالب ايتكه باز هم مقابله ‏با حوادث طبيعي پوششي براي پنهان كردن هدف واقعي رزمايشي مديريت سركوب شهري شده است.‏

پدافند غيرعامل نوعي سازماندهي نظامي اما بدون استفاده از جنگ‌افزار براي حفاظت از نقاط كليدي در مقابل ‏حملات غافلگيرانه به ويژه حملات هوائي و موشكي است. معولا استتار، فريب در مكان‌يابي و لايه‌بندي ‏حفاظت نقاط حساس از اوصل اصلي اين نوع پدافند است. پس از حمله آمريكا به افغانستان و ايجاد نگراني از ‏حمله‌اي مشابه به ايران، كميته دائمي پدافند غيرعامل تشكيل و سازماني به همين نام فعال شد. نكته جالب اينكه ‏هفته گذشته داوود احمدي‌نژاد برادر رئيس‌جمهور كه سابقه معاونت قرارگاه ثارالله را دارد به عنوان دبير ‏كميته دائمي پدافند غيرعامل كشور منصوب شد. در سال ۸۶ بر اساس بند ر تبصره ۲۰ قانون بودجه كشور ‏مبلغ ۴۷۸۲ ميليارد ريال و در سال ۸۷ ، ۱۷۰۰ ميليارد ريال در اختيار اين كميته قرار گرفت كه غير از ۵ ‏درصد اعتبارات در اختيار استانداران است كه بايد صرف اين فعاليت شود. ‏

به گفته معاون عمليات فرماندهي انتظامي تهران بزرگ، در روز اول رزمايش يعني دوشنبه ۲۰ آبان، چهار ‏هزار خودرو در بزرگراه آزادگان و نيروهاي پليس به 55 گروه تفكيك و در ميادين اصلي شهر مستقر شده‌اند. ‏اين رزمايش شش روز به طول خواهد انجاميد كه سه روز اول بيشتر جنبه نمادين و تبليغاتي داشته و سه روز ‏آخر يعني پنجشنبه، ‌جمعه و شنبه بخش عملياتي رزمايش خواهند بود. نيروهاي پياده پليس از روز پنج‌شنبه در ‏شهر مستقر شده و در روز جمعه در مقرهاي يدكي مستقر خواهند شد. براي هر واحد انتظامي موجود، سه ‏مقر يدكي در مساجد، مدارس و ادارات دولتي در نظر گرفته شده است. هواناجا پشتيباني هوايي رزمايش را ‏برعهده داشته و اقدامات هلي‌برد با مشاركت نيروهاي چترباز در ۱۲ نقطه تهران انجام خواهد شد. ‏

در روز آخر يعني شنبه، ستاد فرماندهي پليس ماموريت‌هاي فرضي را اعلام خواهد كرد و ماموران اين ‏سناريوهاي پيش‌بيني شده را اجرا خواهند كرد. اين سناريوها تا آن روز محرمانه بوده و در همان روز اعلام ‏خواهند شد. فرماندهي اين رزمايش با قرارگاه امام رضا و شش قرارگاه تحت پوشش آن بوده و 30 هزار ‏پليس به همراه پليس‌ياران با بيش از چهار هزار دستگاه خودرو و موتورسيكلت در اين رزمايش شركت دارند. ‏انتقال نيرو بين شهرها و پايتخت از اهداف اصلي اين رزمايش است. نيروهاي پليس استانهاي مازندران و ‏اصفهان نيز در اين رزمايش مشاركت دارند. از ساكنان تهران خواسته شده در روز پنج شنبه در معابر اصلي ‏شهر با خودروي شخصي تردد نكنند.‏

اينها در حالي است كه اخباري در خصوص تغيير ساختار مديريت امنيت كشور هم شنيده مي‌شود. گفته ‏مي‌شود كارگروه مشتركي ميان دولت و نيروهاي مسلح با مسئوليت دبير شوراي عالي امنيت ملي تشكيل شده ‏كه احتمالا بالاتر از شوراي امنيت كشور به رياست وزير كشور و پائين‌تر از شوراي عالي امنيت ملي به ‏رياست احمدي‌نژاد قرار خواهد گرفت. شايد ايجاد اين شورا نوعي دور زدن شوراي عالي امنيت ملي باشد كه ‏فردي نظير حسن روحاني در آن عضويت دارد. همچنين در حالي كه در همه استانها شوراي تامين استان با ‏مسئوليت معاون سياسي و امنيتي استاندار وظيفه ايجاد هماهنگيهاي امنيتي را برعهده دارد در استان تهران ‏شوراي جديدي با نام شوراي تامين امنيت تشكيل شده كه مشخص نيست چه تفاوتي با شوراي تامين استان ‏دارد.‏

در "شهر" چه خبر است كه در عرض يك ماه هر دو بازوي سركوب امنيتي نظام، بزرگترين عملياتهاي ‏آزمايشي خود را برگزار مي‌كنند؟ چرا قرارگاه ثارالله به محور فرماندهي سپاه بدل شده؟ نبايد فراموش كرد كه ‏يكي از تبعات اجراي طرح امنيت اجتماعي در دو سال گذشته استقرار دائم نيروهاي مسلح به سلاح گرم يگان ‏ويژه پليس در نقاط اصلي شهرها بوده است. نيروي انتظامي در سالهاي اخير در تمام نواحي انتظامي مديريت ‏جديدي با عنوان پليس امنيت ايجاد كرده كه فرمانده آن پس از فرمانده كل ناحيه بر ديگر فرماندهان پليس ‏‏(راهنمائي و رانندگي، آگاهي، اماكن عمومي، مفاسد اجتماعي و... ) ارشديت دارد. پليس امنيت تهران كه در ‏ميدان سپاه (عشرت‌آباد) مستقر است از مديريت امنيت مسابقات فوتبال گرفته تا برخورد با جنبش زنان را در ‏آن واحد برعهده دارد.‏

به نظر مي‌رسد تحليل و تلقي رهبران ايران از تهديدها تغيير كرده و ثقل تهديدها از بيرون به درون منتقل شده ‏است. اگر روزي نگران تهاجم مستقيم از زمين و دريا بودند اينك نگران شورشهاي شهري و حمايت هوائي از ‏آن هستند. شورشهايي كه مي‌تواند بر دوش ونداليزم (اوباشيگري) يا جنبشهاي با قدرت بسيج‌كنندگي سوار شده ‏و آشوب بيافريند. شورشهائي كه منشا روشنفكري نداشته و بيش از آنكه حامل مطالبات طبقه متوسط باشند ‏بيانگر خواستهاي حاشيه‌نشينان شهرها و فرودستان خواهند بود. بي‌ترديد بخشي از اين نگراني ناشي از الگوي ‏تهاجمي است كه آمريكا در حمله به افغانستان و عراق تعقيب كرد. در هر دو مورد تهاجم ابتدا با موشك‌پراني ‏و حملات هوائي آغاز و با دامن زدن به شورشهاي مردمي و سوار شدن يك اپوزيسيون از پيش معرفي شده بر ‏موج شورشها گسترش يافت. در افغانستان حمله در همين مرحله به پيروزي رسيد اما در عراق تهاجم زميني ‏هم به عنوان تيرخلاص به كار گرفته شد. ‏

مي‌توان اين تلقي را غلط دانست و مانند بسياري از تحليل‌گران احتمال بروز چنين شرايطي را براي حكومت ‏ايران بعيد دانست. اما شواهد فوق و بسياري از فعاليتها و تصميمهاي به ظاهر كم اهميتي كه در بدنه حكومت ‏گرفته مي‌شود نشان مي‌دهد فعلا اين تحليل بر ذهن رهبران ايران حاكم است. اگر خود را به جاي رهبري ‏ايران فرض كرده و با اين نگاه به حكومت و كشور بنگريم آنگاه مي‌توان فلسفه بسياري از اقدامات را دريافت. ‏مثلا در چنين جايگاهي و با چنان تحليلي مي‌توان درك كرد كه چرا بايد از دولت سراپاسپاهي احمدي‌نژاد ‏حمايت كرد و پوپوليسم و توده‌گرائي او را به توسعه‌گرائي ميانه‌روها ترجيح داد. دولتي كه با نيمه نظامي-‏امنيتي خود طبقه متوسط شهري را سركوب مي‌كند و با نيمه پوپوليست خود به فرودستان و حاشيه‌نشينان ‏آبستن آشوب رشوه مي‌دهد. آنها احساس مي‌كنند آنكه در مقدم نيروهاي خارجي، گوسفند قرباني خواهد كرد نه ‏طبقه متوسط كه فرودستان و حاشيه‌نشينان خواهند بود.‏

چرا ايران اوباما ندارد

نگاه هفته - پنجشنبه 23 آبان 1387 [2008.11.13]
مهرداد شيباني / روز ان لاین
m.shaibani@roozonline.com

‏"نگاه هفته" در هفته چهارم آبان ماه، هم بايک قتل آغاز شد.

هفته پيشتر، نوجواني را بر دار کردند واين هفته نشريه اي ‏را به نام "همشهري امروز": "طالبان شيعي" حاکم بر ايران براندازي جامعه مدني را آهسته وپيوسته دنبال مي کنند. ‏اتهام اين جامعه "براندازي نرم" و حالا به رهبري "اوباما" ست؛ برگزيدگانش در بيرون کشور ـ بيشتر- درخواب خوش ‏زمستاني، رزمگاه بعديش انتخابات رياست جمهوري، سلاحش چندروزنامه لا جان که شمشير بران توقيف موقت و ‏مرگ هميشه، بالاي سرشان مدام در جولان است.‏

‏ هفته ايست که در "دمکراسي درون نظام" اصولگرايان و اصلاح طلبان در هم مي جوشند و مي خروشند و تدارک نبرد ‏هفت ماه بعد را مي بينندو طالبان شيعي مي کوشند "پا در رکاب رهبري" را حفظ کنند و "معامله بزرگ" باآمريکا را ‏سرانجام به انجام برسانند.‏

اصولگرايان که با صاحبان قدرت کنوني خويشاوندي بسيار دارند راه را درمجلس براي قانوني شدن حضور نظاميان ‏بازمي کنند. رئيس مجلس که خود از ميان نظاميان برخاسته درتلاش است تا ره استيضاح وزير جديد راببندد و دولت را ‏از خطر راي اعتماد دوباره بر هاند.‏

‏ خاتمي که آمدن يا نيامدنش موردبحث است و در متن خود نيروهاي طرفدار اصلاح طلبان را سازمان و سامان مي ‏دهد، و مي کوشد "واقع گرا" باشد؛ بازهم از دمکراسي مي گويد: "بخصوص اگر از لحاظ اجتماعي نگاه کنيم، سه درد‎ ‎شاخص و بارز، به ويژه از ۱۵۰ ، ۲۰۰ سال گذشته قابل لمس، درک و تشخيص در جامعه است؛‎ ‎درد استبداد، استعمار ‏و وابستگي و سلطه بيگانه بر سرشت و سرنوشت کشور و منطقه ـ که تاريخي‌ هستند ـ و ديگري هم درد عقب ماندگي."‏

بيانيه وسيع ترين جبهه سياسي در داخل کشور درباره نقائص قانوني انتخابات رياست جمهوري
منتشر مي شود. دراين بيانيه پرسيده شده: "وقتي رهبر بايد تنفيذ کند، مردم چرا بايد راي بدهند؟"‏

دو تشکل سياسي – مذهبي منتقد در ايران طي بيانيه هاي جداگانه اي اعلام مي کنند که در انتخابات آتي رياست ‏جمهوري ‏‏"به شکل فعالانه اي با معرفي کانديدايي مستقل" شرکت خواهند کرد. شوراي فعالان ملي – مذهبي و همچنين ‏جنبش ‏مسلمانان مبارز ضمن اعلام اين خبر از وضع موجود و شرايط کانديداهاي مطرح نيز تحليلي ارائه مي کنند.‏

‏ طالبان شيعي حاکم بر قدرت، در برابر رئيس جمهور جديد آمريکا آرايش قواي جديدي را عملياتي مي کنند.‏
پيش از همه رئيس جمهور "ضداستکباري" درمقام پيامبر ظاهر مي شود و با موافقت "خداي قدرت" نامه اي براي ‏اوباما مي نويسد. روزنامه اعتماد ملي آن را باعنوان " تبريک و نصيحت" درجاي تيتر اول مي نشاند و بي بي سي چنين ‏تحليلش مي کند: "پيام تبريک محمود احمدي نژاد، رئيس جمهوري ايران، در تاريخ روابط دو کشور پس از انقلاب ‏سابقه نداشت."‏

اين نشانه پنهان خوشحالي را کيهان طالباني علني مي کند:" ما خوشحاليم." اما اوباما هم مانند بوش به نامه« پرزيدنت» ‏بي اعتنائي مي کند.‏

نظر مخالف بيشتر بر ديدگاه سنتي رابطه ايران وآمريکا استوار است. عطاء اله مهاجراني از تبعيد خود خواسته لندن مي ‏نويسد: "در سازمان حکومت امريکا يک نما يا دکوراسيون وجود دارد و يک بنياد يا فونداسيون. آمدن اوباما تنها تغيير ‏چشم گيري در نماي حکومت است و نه در بنياد هاي آن. جهاد خازن در ستون معروفش در روزنامه الحيات- روز سه ‏شنبه 4 نوامبر- نوشت که اگر مک کين رئيس حمهور شود ما با تداوم همين مصيبت‌هاي دوران بوش روبرو خواهيم بود ‏و اگر اوباما رييس جمهور شود چه بسا که دشواري هاي ما بيشتر شود. او از هر سفيدي سفيد تر است! او بسيار هوشمند ‏است و اشتباهات بوش پسر را که هيچ‌گاه بزرگ نشده است؛ تکرار نمي کند."‏

علي لاريجاني که انگار دارد يواش يواش مزه شکلات را از ياد مي برد، مي گويد: "اوباما هنوز به جمع بندي نرسيده" ‏و تغيير جو را شکل مي دهد. قاعدتا "اتاق فکر" طالبان شيعي اوضاع را تحليل مي کند و به نتايجي مي رسد که "کيهان ‏ارگان آشکار مرکزيت پنهان طالبان" ساز را ديگر مي کند.‏

کيهان "از روي كار آوردن يك سياهپوست" مي نويسد و با هدف "دلخوش کردن جهان".‏

و تحت عنوان "نگاه ايراني"، "ديدگاه طالباني" را به شرح در مي آورد و پيروزي او باما درانتخابات آمريکا را ‏‏"مصادره" مي کند: "نقش و سهم ايران در اقبال مردم آمريكا به دموكرات ها پس از ۱۴ سال را نبايد ناديده گرفت. كه ‏مردم آمريكا اين بار به جاي انتخاب نماد تندروي و طغيان، كسي را برگزيدند كه لااقل در ظاهر عقل را هم چيز خوبي ‏مي دانست. شاخ جنگ افروزان نومحافظه كار شكسته شد و هم از آن رو كه سهم ويژه در شكستن شاخ آنها داشته ايم و ‏با مقاومت مدبرانه و شجاعانه خود، حتي به جهان غيرمسلمان نيز جرئت داديم كه در افسانه قدرت آمريكا ترديد كنند و ‏نافرماني موفقيت آميز پيشه سازند." ‏

وانگار نه انگار که به گفته اکبر اعلمي "‏‎دولت‎ ‎نهم‎‏ ‏‎براي‎ ‎برقراري‎ ‎رابطه‎ ‎با‎ ‎آمريکا‎ ‎چنان‎ ‎بي‎ ‎صبري‎ ‎و‎ ‎اشتياقي‎ ‎از‎‏ ‏‎خود‎ ‎‎نشان‎ ‎مي‎ ‎دهد‎ ‎که‎ ‎احمدي‎ ‎نژاد‎ ‎سفر‎ ‎به‎ ‎نيورک‎ ‎را‎ ‎جزو‎‏ ‏‎سفرهاي‎ ‎استاني‎ ‎خود‎ ‎تلّقي‎ ‎مي‎ ‎کند" توپ را در زمين منتقدان و ‏مخالفان "نظام" مي اندازد: "طليعه اين رويكرد را مي توان در لابلاي هيجان و بازارگرمي جريان رسانه اي وطني اي ‏جست وجو كرد كه هنگام قشون كشي كاخ سفيد به افغانستان و عراق، براي ورود "ارتش آزاديبخش نئوكان ها" به ايران ‏روزشماري كرده و هورا كشيدند و امروز گويا كه چنان رفتاري از خود نشان نداده اند، ادعا مي كنند روي كارآمدن ‏دموكرات ها، فرصتي است كه ميانه روي(!؟) و تغيير سياست هاي جمهوري اسلامي را ديكته مي كند! به قول شاعر؛ ‏رشته اي بر گردنم افكنده دوست، مي كشد هر جا كه خاطرخواه اوست."‏

مشاوررييس جمهور"معلق" ديگري مي زند: "به منتخب مردم نوشتيم نه به رئيس جمهور."‏

مجتبي ثمره هاشمي مشاور ارشدش مي گويد: "هيچ تغييري در سياست هاي جمهوري اسلامي ايران به وجود نيامده ‏است.پيام احمدي نژاد به اوباما انجام يک رسالت تاريخي بود و خير و شر عکس العمل هاي رئيس جمهور منتخب ‏آمريکا نسبت به اين پيام به خودش بازمي گردد."‏

عملياتي که بلافاصله انجام مي شود، نشان مي دهد که "اتاق فکر" براي اين شرايط هم برنامه ريزي کرده است. اکنون، ‏خطر جنگ کم مي شود و تکيه دمکرات هابيشتر به حقوق مدني و به حرکت در آوردن مردم خواهد بود. بر اساس اين ‏‏"نگاه"، مانورهاي سرکوب مردم بسرعت عملياتي مي شود.‏

هفته نامه اي که تصوير خندان اوباما روي جلدش است و زير آن نوشته شده: "چرا ايران اوباما ندارد؟"، توقيف مي ‏شود. ‏

روز دوشنبه، نيروي انتظامي با حضور يک رزمايش شهري شش روزه را در سطح شهر تهران با عنوان "رزمايش ‏امنيت و آرامش در شهر تهران" برگزار مي کند.‏

سردار سرتيب عزيزالله رجب زاده که به تازگي فرمانده نيروي انتظامي تهران شده، بخش کوچکي از اطلاعات مانور ‏ضد شورش شش روزه شهري را با خبرنگاران درميان مي گذارد: "۳۰ هزار نيروي انتظامي، پليس افتخاري، ‏پليس‌ياران و نگهبانان محله با چهار هزار اتومبيل، ۵۰ هلي‌کوپتر در مانور شرکت خواهند داشت و د۱۰ مسير و ‏خيابان‌ها و اتوبان‌هاي‎ ‎اصلي شهر تهران تمرين عمليات خواهند کرد.مقابله با اقدامات‎ ‎امنيتي، مقابله با بحران‌هاي ‏احتمالي، تشديد حراست از مراکز استراتژيک، از جمله بخش‌هاي اين مانور است."‏

به نوشته بي بي سي: "برگزاري يک رزمايش شهري با اين وسعت با حضور نيروهاي پليس در ايران بي سابقه است."‏
‏ اين مانور همزمان است با آغاز گشت‌هاي عملياتي بسيج در شهر تهرانو تشکيل شوراي جديدي در تهران با نام ‏‏"شوراي تأمين امنيت".‏

مرتضي تمدن- استاندار تهران - به خبرگزاري فارس مي گويد: "اين شورا از سيزده شوراي تأمين امنيت شهر و استان ‏تهران با هماهنگي و انسجام نهادها شکل گرفته تا مشکلات امنيتي را حل کند. وظيفه اين شورا تامين امنيت شهر از ‏طريق هماهنگي با نهادهاي انتظامي و امنيتي است."‏

نصب دوربين‌هاي مدار بسته هم بعد از يک نامه نگاري بين رئيس نيروهاي انتظامي و رئيس جمهور، باورود سعيد ‏مرتضوي قطعي مي شود.‏

حفظ محموداحمدي نژاد در قدرت که چند ماه پيش توسط رهبر اعلام شد، برنامه ديگر "طالبان شيعي" است. معاون ستاد ‏کل نيروهاي مسلح از تشکيل کارگروه مشترک دولت احمدي نژاد و ستاد کل نيروهاي مسلح به رياست ‏سعيد جليلي خبر ‏مي
‏ دهد.‏
تشکيل اين "کارگروه"، تنها ساعتي پس از آن اعلام مي شود که سردار فيروز آبادي رئيس ستاد کل نيروهاي مسلح با ‏‏هشدار به منتقدان دولت، حمايت قاطع خود و ستاد تحت امرش از دولت نهم را اعلام مي کند.‏

کيهان درمقاله بسيار بلندي به قلم حسين شريعتمداري، فرمان رهبر را تئوريزه مي کند. وچون از کوزه همان تراودکه در ‏اوست، نتيجه اي لاتي – امنيتي مي گيرد: "بنابراين احمدي نژاد با عرض پوزش «كتك خورش ملس است» و برخلاف ‏بعضي ها كه حفظ منافع خود را بر پاسداشت اسلام و انقلاب و منافع ملي ترجيح مي دهند، در مقابل اين تهاجم گسترده ‏شانه خالي نمي كند. در ميان «باباشمل»هاي تهران -همان كلاه مخملي ها- رسم بود وقتي كسي به آنها مي گفت «تو ‏بميري»! شانه خود را تكان داده و مي گفتند «رد كردم»! يعني، چرا من به خاطر تو بميرم!"‏

براي اينکه احمدي نژاد در دور دوم هم از صندوق هادر بيايد، مهره اي کليدي به نام وزير کشور سخت بکار مي آيد. ‏‏"عوضعلي" که رفت، غلامحسين کرباسچي مي گويد: "احتمالا دوباره کسي مثل کردان مي آيد."‏

همينطور هم مي شود. روز شنبه "وزير مردودي ميلياردر" بر مي گرددتا بجاي وزارت نفت بر صندلي خالي ‏‏"عوضعلي" بنشيند. او سوابق سخت درخشاني دارد. يک سردار تمام عيار: "فرماندار شهرستان اروميه، معاون ‏استانداري آذربايجان غربي، فرماندهي سپاه پاسداران منطقه ۵ (آذربايجان شرقي و غربي)، مسئول تحقيق و بازرسي ‏سپاه پاسداران انقلاب اسلامي و فرمانده لشگر ۶ ويژه." و البته سخت ساده زيست.‏

نمايندگان مجلس پيشين، يک روز پيش از انصراف او از وزارت، از ثروت شخصى او شديدا انتقاد كردند و او را ‏‏"فردى با ثروت باد آورده" معرفى كردند.عماد افروغ، رييس وقت كميسيون فرهنگى مجلس در اين زمينه گفت: "چگونه ‏فردى با ثروت باد آورده و ناشى از تعاملات و ارتباطات خاص زمان مسئوليت خود، مى تواند وزيرى مناسب با كابينه ‏عدالت خواه باشد."‏

برخى از نمايندگان وى را "سردار ميلياردى" خطاب كردند كه پس از خروج از سپاه پاسداران با استفاده از "رانت هاى ‏دولتى" به ثروت زيادي دست يافته است كه دهها ميليارد تومان تخمين زده مى شود. ‏

يکي از همان هائي که مهدي کروبي "بي ريشه" ناميدشان وحالاهاشمي رفسنجاني مي گويد: "آنها آنقدر ريشه ندارند كه ‏بتوانند افكار متنوع را به دور خود جمع كنند. مانند خوره به جان روحانيت افتاده‌اند."‏

احتمالا رفسنجاني نمي داند که " همين بي ريشه " ها ريشه اغلب انقلاب ها را باتيشه زده اند.‏

جالب است که پاسخ رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام را يکي از بي ريشه هاي حزب ريشه دار موتلفه مي دهد.‏

حميدرضا ترقي، خاتمي و رفسنجاني را بدون اينکه نامشان را ببرد، سکولار مي نامد: "برخي با گرايش به يك نامزد ‏روحاني براي انتخابات رياست جمهوري وانمود مي كنند كه طرفدار روحانيت اند اما روحانيوني هستند كه اگر در راس ‏مديريت كشور هم قرار بگيرند همان ليبراليسم فرهنگي و كاهش نفوذ دين در سياست و يا دوگانگي در قدرت را هدف ‏خود قرار مي دهند.آنها عمدتا در جناح اصلاح طلب و دوم خرداد بروز كردند، به ويژه آنها كه دين را از سياست جدا ‏مي دانستند و دنبال سكولاريزه كردن كشور بودند.آنها با سوق دادن جامعه به سمت رفاه طلبي و مصرف گرايي بستر ‏ايجاد دوم خرداد را فراهم كردند و امروز تز منهاي روحانيت را تقويت مي كنند."‏

حفظ احمد ي نژاد يعني تضمين ادامه وگسترش حکومت "سپاه پاسداران" بر کشور و رفتن بسوي سرنوشتي که انقلاب ‏هاي "عوام گرا" و کشورهاي مسلمان قلب آسيا – ترکيه وپاکستان- همواره به آن رسيده اند: حکومت نظاميان با ظاهر ‏غير نظامي.‏

مجلس هشتم، که داراي يک فراکسيون يکصد نفره اعلام نشده نظامي و وابسته به سپاه پاسداران است، با اصلاح قانون ‏انتخابات راه رئيس جمهور شدن سرداران و فرماندهان سپاه را هموار مي کند.‏

روز اول هفته، درحاليکه به نوشته کارگزاران "موج كاهش قيمت نفت همچنان" ادامه دارد، نامه اقتصاددان و استاد ‏دانشگاه هاي ايران منتشر مي شود. دراين نامه از سياست هاي اقتصادي دولت محمود احمدي نژاد به شدت انتقاد کرده ‏اند.‏

رييس جمهور، روز بعد در پاسخ غير مستقيم از افرادي در ايران انتقاد مي کند که به گفته او همواره دنباله‌رو ‏سياست‌هاي دولت‌هاي پيشين آمريکا بوده و هستند.‏

او از يکي از عجايب هفتاد گانه دوران رياست جمهوري خود پرده بر مي دارد؛ درمشهد از پيشگويي هاي خود در ‏مورد ‏‏"اضمحلال حکومت ظالمان" خبر مي دهد و مي گويد که سران دنيا که قبلا با تعجب به او نگاه مي کردند، اکنون ‏مي ‏پرسند "تو از كجا فهميدي كه چنين حادثه‌اي در پيش است."؟

منظورش بحران اقتصادي غرب است. البته اگر اين نابغه بزرگ اقتصاد، الفباي تاريخ ا قتصاد را هم خوانده بود حتما ‏مي دانست دو قرن پيش کارل مارکس بحران هاي دوراني سرمايه داري را بدقت شرح داده و بعد از بحران اخير هم ‏بازگشت دامنه داري به او آغاز شده است.‏

تا پايان هفته، جامعه ايران در تب وتاب است.‏
احمدرضا درويش كارگردان مطرح سينماي ايران مي گويد: سينماگران رعيت نيستند.‏

ايسنا ازملاقات جفري آدامز سفير انگليس در تهران با علي لا‌ريجاني، رئيس مجلس شوراي اسلا‌مي خبر مي دهد. هر ‏وقت در ايران او ضاع حساس است يکي از برادران لاريجاني خود را مخفيانه و آشکار به انگليسي ها مي رسا‌ند.‏

‏ جائي بابد بين مافياي قدرت وثروت درگيري شده باشد که روزنامه کيهان روز يکشنبه ١٩ آبان ماه گزارشي را با ‏عنوان "واردات ٥ كالا در انحصار ٦٥ نفر" منتشر مي کند.‏

يا عباسعلي نورا، نماينده زابل به راديو فردا مي گويد: "بحث من، انحصار قدرت بوده كه به مسئله مافياي واردات ‏متصل شده است. من شخصا معتقدم كه بخشي از واردات ما در انحصار گروه‌هاي خاصي است."‏

‏ و پليس از"انهدام" چندين شبکه قاچاق زنان در ايران خبر مي دهد.‏

‏ 30 سال پس از بمباران هوائي و شليک هاي بي امان زميني با خرافات مذهبي، بخشنامه فرمانده کل قوا براي ‏فرستادن صلوات در مدارس صادر مي شود.‏

‏ روزنامه اعتماد از حجت الاسلام محمديان رئيس نهاد نمايندگي رهبري در دانشگاه ها واز استادان درس ريشه هاي ‏انقلاب اسلامي نقل قول مي کند: "يونسکو و بهداشت جهاني ابزار سلطه اند."‏

و سر انجام: ‏

مقامات بلندپايه آمريکا و اروپا در جريان نشست روز يکشنبه ۱۹ آبان ماه در شرم الشيخ مصر، با وزيران خارجه ‏کشورهاي عربي درباره ايران گفتگو مي کنند. ‏
‏
در اين نشست وزيران خارجه مصر، امارات، اردن، مراکش و بحرين از يک سو، و خاوير سولانا مسئول سياست ‏خارجي اتحاديه اروپا، کاندوليزا رايس، وزير امور خارجه آمريکا به همراه برنار کوشنر، وزير امور خارجه فرانسه ‏حضور دارند. ‏

خبرگزاري ها، به نقل از مقاماتي که در اين نشست حضور داشته‌اند اما نامي از آنها برده نشده است، گزارش مي دهند: ‏‏"مقامات کشورهاي عربي حاضر در اين نشست نگران آن بوده اند که تمرکز جامعه جهاني بر پرونده هسته‌اي ايران، بر ‏‏«تلاش تهران براي نفوذ در منطقه» سايه بيفکند."‏
و هفته اي ديگر از آبان ۱۳۸۷ تمام مي شود، اما حکايت همچنان باقيست.‏

کمپین یک میلیون امضا

نوشين جعفري / روز ان لاین

- پنجشنبه ۲۳ آبان ۱۳۸۷ [2008.11.13]

پنجم شهريور ماه همزمان با دومين سالگرد آغاز به کار کمپين يک ميليون امضا براي تغيير قوانين تبعيض آميز سرود ‏جديد کمپين بر روي سايت "تغيير براي برابري" قرار گرفت. اين سرود بيش از چند سرود ديگر که پيش از اين از ‏سوي فعالان جنبش زنان تهيه و در سايت ها قرار گرفته بود با استقبال رو به رو شد و بر خلاف سرودهاي ديگر کمپين، ‏اين بار نام عوامل اين سرود در سايت ها درج شد. با سه تن از دست اندرکاران تهيه اين سرود به گفتگو نشستيم.‏


گفت و گو با عوامل تهيه سرود کمپين يک ميليون امضا براي تغيير قوانين تبعيض آميز عليه زنان
‎‎سرود کمپين زبان يک جنبش است‎‎

پنجم شهريور ماه همزمان با دومين سالگرد آغاز به کار کمپين يک ميليون امضا براي تغيير قوانين تبعيض آميز سرود ‏جديد کمپين بر روي سايت "تغيير براي برابري" قرار گرفت. اين سرود بيش از چند سرود ديگر که پيش از اين از ‏سوي فعالان جنبش زنان تهيه و در سايت ها قرار گرفته بود با استقبال رو به رو شد و بر خلاف سرودهاي ديگر کمپين، ‏اين بار نام عوامل اين سرود در سايت ها درج شد. با سه تن از دست اندرکاران تهيه اين سرود به گفتگو نشستيم.‏

مازيار سميعي متولد ۱۳۶۳ فارغ التحصيل رشته اقتصاد است. او از جمله فعالان دانشجويي بوده است و سابقه ‏همکاري با چند نشريه را در پرونده اش دارد. سميعي سراينده و تنظيم کننده آهنگ سرود کمپين است.‏

آزاده فرامرزي ها متولد ۱۳۵۸ دانش آموخته رشته تئاتر است که هم اکنون به عنوان روزنامه نگار و مترجم فعال ‏است و يکي از خوانندگان اين سرود است.‏

شيرين اردلان ديگر خواننده اين سرود متولد ۱۳۴۳ است که فوق ديپلم معماري است. تا کنون چند داستان کوتاه از وي ‏در بولتن مرکز فرهنگي زنان و سايت هاي اينترنتي منتشر شده است و پيش از اين در حوزه حقوق زنان کارگر فعاليت ‏داشته است.‏

‎‎در ابتدا خودتان را معرفي کنيد و بگوييد چه کساني در تهيه اين سرود همکاري داشتند.‏‎ ‎
آزاده فرامرزي ها: شعرش را مازيار سميعي سرود، البته موزيک را هم مازيار سميعي کار کرده بود ولي ثمين عابدي ‏براي پيانو تنظيم کرد، آوازش را هم من و شيرين اردلان خوانديم.‏

‎‎هر کدام از شما چگونه با کمپين آشنا شديد؟‎ ‎
آزاده فرامرزي ها: من سال گذشته با کمپين آشنا شدم، تصميم گرفتم فعاليت کنم و هم اکنون در کميته هنري کمپين فعالم.‏
مازيار سميعي: از همان اول، يعني قبل از اينکه کمپين شروع شود در جريان بودم که کارهايي قرار است بشود و از ‏همان روز اول اعلام موجوديتش فعاليت را شروع کردم.‏

‎‎يعني شهريور ۸۵ از جلوي موسسه رعد.‏‎ ‎
مازيار سميعي: بله.‏
شيرين اردلان: من هم از همان اول کمپين که خبردار شدم همکاري را آغاز کردم.‏

آقاي سميعي ايده اين شعري که گفتيد از کجا آمد و آيا برنامه از پيش تعيين شده اي بود که شما شعر را ‏بگويي و به صورت سرود در بيايد، يا اينکه شعر را گفتي و بچه ها بعد از ديدن آن تصميم گرفتند به صورت سرود در ‏بيايد؟‏‎‏
مازيار سميعي: ما کلاً خيلي سرود نداريم. مخصوصاً زماني که فعاليت دانشجويي مي کردم اين موضوع اذيتم مي کرد. ‏در دانشگاه هميشه يکي از ناراحتي ها و غرهايمان اين بود که باز بايد "يار دبستاني" و "اي ايران" و يا "سر اومد ‏زمستون" و "زده شعله در چمن" را بخوانيم. همه اين سرودها دست کم براي سي سال پيش است. البته آن سي سال پيش ‏هنوز براي ما خيلي منبع الهام است، حتماً دليلي دارد که هنوز اين سرودها هست ولي خب، اينکه ما نمي توانيم حرف ‏هاي خودمان را بزنيم و نمي توانيم به زبان زمان خودمان حرف هايمان را بيان کنيم، يک ايراد است. مثالي مي زنم که ‏شايد خنده دار باشد. چند سال پيش تجمعي براي پايان دادن به جنگ اسرائيل و حزب الله لبنان در پارک دانشجو برگزار ‏شد. در اين تجمع که براي صلح بود عده اي "سر اومد زمستون" را خواندند که در جايي از اين سرود گفته مي شود ‏‏"تفنگ و گل و گندم، داره مياره". اين موضوع به خاطر اين است که سرودهايمان مال خودمان نيست. هميشه با خودم ‏فکر مي کردم چه خوب است يک سرود جديد براي زمان خودمان داشته باشيم و اين شعر را گفتم.‏

‏پس تو اين شعر را گفتي و پيشنهاد ضبطش به صورت سرود از طرف خودت مطرح شد.‏‎‏
مازيار سميعي: البته از طرف بچه ها هم هميشه گفته مي شد که کاشکي يک سرود داشته باشيم.‏
آزاده فرامرزي ها: در واقع يک تصميم جمعي بود. کلاً نيازش احساس مي شد.‏


‏پيش از اين سرود چند سرود ديگر هم مربوط به زنان ساخته شده بود.‏‎‏
آزاده فرامرزي ها: بله، ولي آن ها ضبط شان خيلي خوب در نيامده بود.‏
شيرين اردلان: و زياد بر سر زبان ها نيفتاد. خود ما هم وقتي در تجمعات شرکت مي کرديم روان نبوديم و همه حفظ ‏نبوديم. ضمن اينکه ما مي خواستيم سرودمان يک مقدار کنش گرانه باشد، جنب و جوش بياورد و فکر مي کنم اين ‏سرود، آن جوابي را که مي خواستيم داد.‏
ما پيش از اين، سرود اول کمپين را داشتيم. شعر "لاف ز برتري کم زن" سيمين بهبهاني را هم خوانديم که البته آن شور ‏و هيجاني که مي خواستيم نمي داد. از سوي ديگر زياد بر سر زبان ها نيفتاد. اما در مورد اين سرود يکي از بچه هاي ‏سايت به من گفت روز اول ده هزار بازديد داشته است. کانال هاي تلويزيوني خارج از ايران هم تجمعات خارج از ايران ‏را نشان مي داد که اين سرود را مي خواندند. در حقيقت اين سرود اپيدمي شده و به خاطر همين براي ما جالب است. ‏نمي دانم، همه راحت حفظ مي شوند، شعرش روان است، به گوش آشنا شده، نمي دانم چيست ولي وقتي عده اي دور هم ‏جمع مي شوند خيلي راحت اين را مي خوانند.‏

‏مفهومي که شما مي خواستيد با اين شعر به شنونده تان انتقال بدهيد چه بود؟ خودتان چه چيز را مد نظر ‏داشتيد؟‎‏
شيرين اردلان: واقعاً دوباره جوانه مي زنم. براي من همين بوده. وقتي اين را مي خوانم احساس مي کنم دوباره دارم از ‏درون متولد مي شوم. دلم مي خواهد اين حس را به ديگران هم بدهم.‏

‏چطور شد که شما دو نفر براي همخواني اين سرود انتخاب شديد؟‏‎‏
آزاده فرامرزي ها: خيلي انتخابي نبود. زماني که مازيار شعر را گفت مي دانست من گاهي اوقات يک چيزهايي مي ‏خوانم. مازيار گفت اين شعر را سروده ام که کار کني. من هم پذيرفتم. پروين اردلان گفت تنها که نمي تواني بخواني.‏

‏‏صداي زن به تنهايي منع قانوني دارد.‏‎‏
آزاده فرامرزي ها: بله. صحبت سر اين بود که تک نفري نمي تواني بخواني. به صورت جمعي بخوانيم. بعد فکر کرديم ‏اگر بخواهيم جمع بخوانيم مثل سرودهاي قبلي مي شود و سينک صداها خيلي سخت مي شود. خوب در نمي آيد. تصميم ‏گرفته شد که دو صدايي بخوانيم. بعد بچه ها گفتند شيرين اردلان هم صدايش خيلي خوب است و هم خيلي شبيه به تو ‏است. يک مقدار صدايش بم است. در نتيجه تصميم گرفتيم که با هم بخوانيم و با شيرين و ثمين تمرين کرديم.‏

‏چه مدت زماني را صرف تمرين کرديد؟‏‎آزاده فرامرزي ها: خيلي نبود. دو روز، دو جلسه تمرين کرديم، بعد رفتيم براي ضبط.‏

‏براي ضبطش چطور استوديو پيدا کرديد؟‎ ‎
آزاده فرامرزي ها: از ارتباطات مان استفاده کرديم، يک استوديو پيدا کرديم که قبول کرد برايمان ضبط کند و بعد رفتيم ‏آنجا. ‏
شيرين اردلان: ولي خواست که اسمي از او نبريم. خيلي هم کمک مان کرد، خيلي علاقه نشان داد. در خصوص هزينه ‏هم با توجه به زماني که صرف کرده بود نصف آن مبلغي که بايد مي گرفت را گرفت.‏

‏‏با توجه به اينکه بنا بود اسم شما رسماً به عنوان دست اندرکاران تهيه سرود درج شود، آيا اين احتمال را مي ‏داديد که ممکن است برخوردي از سوي نيروهاي امنيتي صورت بگيرد؟‏‎
آزاده فرامرزي ها: بله، البته به نظر من خيلي عجيب است اگر آدم بخواهد برود براي چنين سرودي مجوز بگيرد چون ‏مي تواند مطمئن باشد که نمي دهند ولي وقتي تو به چنين چيزي احساس نياز مي کني، مي روي انجامش مي دهي. ديگر ‏به اينکه مجوز ندارد فکر نمي کني. فکر مي کني اين هم مثل همه چيزهايي است که از ديد خيلي ها غيرقانوني است و ‏انجام مي شود.‏
شيرين اردلان: البته هنوز هم انتظار هرگونه برخوردي داريم.‏
آزاده فرامرزي ها: بله، واقعاً انتظارش هست.‏

‏‏پس فعلاً هيچ برخوردي صورت نگرفته ؟!.
آزاده فرامرزي ها: هنوز نه.‏
مازيار سميعي: من از يک جهت خيلي متعجب خواهم شد اگر بخواهند به خاطر اين سرود با ما برخورد بکنند درحالي ‏که يک عده اي يا مثلاً شخصي با نام ساسي مانکن مي آيد آهنگ مي خواند و هيچ مجوزي هم نگرفته است، آهنگش از ‏شبکه هاي ماهواره اي که در ايران دفتر دارند پخش مي شود، در ايران زندگي مي کند، سايت هم دارد، مي رود دبي ‏کنسرتش را هم مي گذارد و هيچ اتفاقي برايش نمي افتد. فکر مي کنم آن ها خيلي بيشتر مباني اخلاق جامعه را زير پا ‏مي گذارند. آن مباني اخلاقي که دست کم عده اي مي آيند طرح مي کنند خيلي آن ها را دارند سست مي کنند و با آن ها ‏برخوردي نمي شود. البته من دوست ندارم با هيچ کس برخوردي صورت بگيرد اما وقتي آن ها را تحمل مي کنند و تاب ‏مي آورند من خيلي متعجب مي شوم اگر بخواهند با بچه هاي سرود کمپين برخورد کنند.‏


‏‏البته سال گذشته با کساني که موسيقي زيرزميني کار مي کردند برخورد شده بود و عده اي را هم بازداشت ‏کردند.‎‏
آزاده فرامرزي ها: ولي به هر حال دارد انجام مي شود ديگر. قضيه اين است که اين پروسه دارد اعمال مي شود.‏
مازيار سميعي: البته آن هايي که آهنگ هاي اجتماعي داشتند بازداشت شدند.‏

‏‏شما اين سرود را يک سرود زيرزميني مي دانيد؟
شيرين اردلان: نه، چون کاملاً علني است و همه جا پخش مي شود. خودمان هم همه جا آن را مي خوانيم و اعلام مي ‏کنيم که ما خوانديم و از اسم مستعار استفاده نکرديم.‏
آزاده فرامرزي ها: زيرزميني به نظر من اصطلاحي است که براي نوعي از موسيقي به کار مي رود که مي آيد و ضد ‏بازار عمل مي کند. شايد اگر بخواهي از آن جهت حساب کني معني زيرزميني نداشته باشد. ولي اينکه بخواهي کار ‏زيرزميني را به عنوان کار بدون مجوز تعريف کني اين کار بعنوان کار زيرميني انجام مي گيرد. ولي از آن جهت که ‏بخواهي بگويي طرف مثلاً سي دي نداده، نمي خواهد در اين بيزنس موسيقي بيفتد، از آن جهت نمي تواني اين کار را ‏کار زيرزميني بداني.‏
مازيار سميعي: مسئله ديگر اين است که آن آفرينش هنري اش اينجا خيلي برجسته و عمده نيست. يعني سرود کمپين را ‏به عنوان يک اثر هنري نبايد ببينيم. نه در مورد ترانه اش چون من نه ترانه سرا و نه ترانه سازم و نه بلدم، نه بچه ها ‏خواننده اند. يعني از نظر زيبايي شناسي آدم نبايد منتظر اين باشد که اين يک اثر هنري حتي درجه سه ناميده شود و به ‏چشم يک اثر هنري بخواهد به آن نگاه شود و آن را نقد کنند و يک صفتي مثل زيرزميني که صفت يک اثر هنري است ‏بخواهند به آن بدهند. اهميت اين سرود در اين است که زبان يک جنبش است. زبان يک جنبشي که چندين سال است در ‏ايران حرف مي زند، مي جنگد، مبارزه مي کند، هزينه داده و مي دهد، دارد خودش را تحميل مي کند و حالا سرودي هم ‏دارد که آدم هايش با هم اين را بخوانند و با هم احساس همبستگي و همدلي کنند. خودشان و صدايشان را به گوش بقيه ‏برسانند. اهميتش در اين است نه اينکه حالا چقدر هنري است.‏

‏خانم اردلان گفتند در روز اول، بازديد از سرود کمپين به ده هزار نفر رسيد. جدا از فضاي مجازي خود شما ‏در بيرون و در جامعه استقبال را چطور ديديد؟‏‎‏
آزاده فرامرزي ها: از آن چيزي که من تصور مي کردم خيلي استقبال بيشتري شد. هم بين بچه هاي خودمان و هم بيرون ‏از بچه هاي جنبش زنان. من خيلي جاها اين سرود را در موبايل آدم هاي ديگر و حتي خيلي از دوستان خودم که جنبش ‏زناني نيستند شنيدم. احساس مي کنم اين سرود در زمان خيلي خوبي روي سايت رفت. انگار که همه نياز داشتند يک ‏چيزي انرژي مثبت بدهد و من اين انرژي را دقيقاً در بچه ها مي ديدم. انگار همه انتظار چنين چيزي را داشتند. من ‏روزي ده تا اس ام اس مي گرفتم که ده بار از صبح تا حالا اين سرود را گوش داديم و به نظرم خيلي خوب بود.‏
شيرين اردلان: ايميل هاي زيادي هم هر روز مي آمد که دمتان گرم، دستتان درد نکند، خيلي عالي بود و...‏
آزاده فرامرزي ها: بچه ها هم خيلي زود اين شعر را حفظ شدند. من خودم اصلاً فکر نمي کردم.‏
مازيار سميعي: بالأخره کمپين به يک سطح از رشد و بالندگي رسيده بود که بايد حتماً يک همچين بياني را هم پيدا مي ‏کرد.‏
شيرين اردلان: دقيقاً، نيازش حس مي شد.‏
مازيار سميعي: مثلاً اگر "سر اومد زمستون" و آن تيپ آهنگ ها انقدر ماندگار شدند که خيلي از بچه هاي نسل من که ‏شايد از تاريخ آن آهنگ ها خبر ندارند آن را زمزمه مي کنند، کوه مي روند با يکديگر مي خوانند، بچه هايي که شايد ‏سياسي هم نباشند، به خاطر اينکه کساني که آن آهنگ را مي نوشتند اولاً خودشان را به بهترين نحو داشتند بيان مي ‏کردند و بعد انقدر پيوند خورده بود با زندگي و مبارزه شان و همه اين ها که ديگر به يک اوجي رسيد و گسترش پيدا ‏کرد و آن چيزهاي ماندگاري شد که الآن هست.‏
البته من فکر مي کنم خودمان و سرودمان را خيلي بالا نبريم ولي از سويي جنبش زنان و کمپين انقدر کار کرده بود که ‏الآن ديگر نيازش را احساس کرده بود که يک زبان اينجوري هم پيدا بکند. نيازش را هم خود آدم ها احساس مي کردند و ‏هم کساني که بيرون ماجرا ايستاده بودند. همه به اين نتيجه رسيدند که چنين سرودي مي تواند يکي از حفره ها را پر کند.‏

‏شما فکر مي کنيد اين سرود مي تواند مانند سرودهايي که از آن ها نام برديد ماندگار شود؟ يعني تصور ذهني ‏خودتان چيست و شما ماندگاري اش را چقدر مي بينيد؟‏‎‏
مازيار سميعي: تاريخ خودمان را که خودمان نمي توانيم روايت کنيم ولي من بعيد نمي دانم که اين سرود ماندگار شود و ‏آن هم به خاطر ماندگاري جنبش زنان ايران در حال حاضر است که توانسته خودش را به همه گفتمان هاي ‏ايدئولوژيک، سياسي و غير سياسي ديگر تحميل کند.‏




עדכון אחרון - 10:48 13/11/08

עקב ההסלמה, נדחו חילופי המפקדים באוגדת עזה

מאת עמוס הראל

היום בצהריים אמור היה להתקיים טקס החילופים בין המפקד הנכנס, תת אלוף אייל אייזנברג לבין המפקד היוצא, תת אלוף משה (צ'יקו) תמיר

תגיות: אייל אייזנברג, משה תמיר, צ'יקו, גבי אשכנזי

המפקד הנכנס, תת אלוף אייל אייזנברג

עקב ההסלמה המחודשת ברצועת עזה הוחלט היום (חמישי) בצה"ל לדחות את חילופי מפקד אוגדת עזה.

היום בצהריים אמור היה להתקיים טקס החילופים בין המפקד הנכנס, תת אלוף אייל אייזנברג לבין המפקד היוצא, תת אלוף משה (צ'יקו) תמיר, אך לנוכח ההסלמה של הימים האחרונים, שכללה גם ירי רקטות הבוקר, החליטו הרמטכ"ל, גבי אשכנזי, ואלוף פיקוד הדרום, יאב גלנט, לדחות את החילופים לעת עתה.

אתמול קבע שר הביטחון, אהוד ברק, כי תועבר לרצועת עזה

המפקד היוצא, תת אלוף משה (צ'יקו) תמיר

כמות הדלקים המינימלית. בתום התייעצויות עם גורמי הביטחון, הורה ברק כי נושא אספקת הדלקים לרצועה ייבחן מידי יום בהערכות המצב היומיות. כמו כן, שר הביטחון הנחה את מערכת הביטחון לאפשר הכנסת 30 משאיות של ארגונים בינלאומיים להכנסת אספקה הומאניטרית.

לפני כן, נורו בשעות הערב שתי רקטות קסאם לעבר הנגב המערבי. שתי הרקטות נפלו בשטחים פתוחים ולא גרמו לנזק או לנפגעים.

בשעות הצהריים אתמול, זיהה כוח צנחנים חוליה ובה ארבעה חמושים שהתקרבו לגדר ופתח לעברם באש. במהלך חילופי האש, הופעל מטען נפץ לעבר הכוח ופצצות מרגמה נורו לאזור. חייל צה"ל נפגע קל בידו בתקרית ופונה לקבלת טיפול בבית החולים סורוקה שבבאר.





עדכון אחרון - 07:57 13/11/08
חמש פצצות מרגמה נורו הבוקר לעבר המועצה האזורית אשכול

מאת שירות "הארץ"

במהלך הלילה נפלה רקטת קסאם באזור המועצה האזורית אשכול. הפצצות ורקטת הקסאם נפלו בשטחים פתוחים. לא דווח על נזק או נפגעים

תגיות: קסאם, רקטות, עזה

חמש פצצות מרגמה נורו הבוקר (חמישי) לעבר המועצה האזורית אשכול. במהלך הלילה, בסביבות השעה 03:00, נפלה רקטת קסאם באזור נחל עוז. הפצצות ורקטת הקסאם נפלו, ככל הנראה, בשטחים פתוחים. איש לא נפגע, ולא נגרם נזק.

אתמול, בשעות הערב, נורו שתי רקטות קסאם לעבר הנגב המערבי. שתי הרקטות נפלו בשטחים פתוחים. מוקדם יותר באותו היום נורו כמה פצצות לעבר הנגב. לא היו נפגעים ולא נגרם נזק. הפצצות נורו לאחר שכוח צנחנים הרג ארבעה פעילי חמאס בגבול הרצועה סמוך לגדר המערכת באזור חאן יונס.

למרות הירי, אתמול הודיע שר הביטחון, אהוד ברק, כי היום תועבר לרצועת עזה כמות הדלקים המינימלית. ברק אמר את הדברים בתום התייעצויות עם גורמי הביטחון. ברק הורה כי נושא אספקת הדלקים לרצועה ייבחן מידי יום בהערכות המצב היומיות. כמו כן, שר הביטחון הנחה את מערכת הביטחון לאפשר הכנסת 30 משאיות של ארגונים בינלאומיים להכנסת אספקה הומאניטרית.

ART

Sent by Joseph Sumekh

A self-taught painter, Jim Warren defies artistic category.
A Los Angeles newspaper described him as 'somewhere between Dali and Rockwell.'
Scroll down slowly and enjoy!