تورج نگهبان ترانه سرای ، چه اشتباهی کردم و « كس نمي داند كدامين روز مي آيد – كس نمي داند كدامين روز مي ميرد» در گذشت.

نوشته
داوید/تنه نزن








بزرگان ایستاده میمیرند و کوچکان خمیده ، زیست .
داوید

تورج نگهبان متولد هفتم اردیبهشت ۱۳۱۱ در اهواز و متوفی سی ام مرداد ۱۳۸۷ در جنوب کالیفرنیا در حال اجرای برنامه ئي تلویزیونی در لس انجلس.


انتشار اگهی تورج نگهبان در گذشت ، هیچ فرقی ندارد با انتشار اگهی در گذشت یک هموطن کلیمی ، مسیحی ، زرتشتی ، مسلمان ، ترک ، لر ، بلوچ ، عرب و یا گیلک که در غربت میمیرد!. همه انان در جائي مجبور شده اند بمیرند که نباید و در جائي مجبور به زدنگی کردن شده اند که نباید !. از انان وطنشان را دزدیده اند و نالین پوسیده ئي جدا مانده از ان را بر پشت دزد زدگان میهن باخته اویخته اند و انان را به سرائی فرستاده اند که مردمان ان ، حرف زدن عادی انان را نمیفهمند ، چه خاص * زبان شعر و ادبیات * انان را که شناسنامه انانست !. تورج نگهبان ایستاده مرد ، بهمانگونه دیگرانی که از جور « بیوطنان اجنبی تبار » سالهاست که در غم هجران وطن ، دقمرگ شده اند و ان دیگرانی هم که به سرانجام دقمرگی در نوبت نشسته اند !.
بر روی چه کسانی از این اشعالگران سال ۵۷ ، این کوچکان خمیده زی میتوانید دست بگذارید که لقمه اغشته به عطر بهار نارنجهای شیراز را از دهان بچه های شیرین زبان پارسی ربودند و انرا تبدیل به مشت مشت غنائم خون الود و حرام بیستونها کردند و به دهان حرامزادگان خود گذاشتند و اکنون نیز با گذاردن تاج ـ عمامه های کیانی بر سر ، ضحاک وار به خوردن ریشه های جان وطن و مغزهای بچه های ان مشغولند ، که بمانند تورج نگهبان که فارغ التحصیل در رشته های گوناگون از جمله ، ادبيات انگليسی از دانشگاه تهران و از همان دانشگاه در رشته حقوق و از دانشکده ادبيات و علوم انساني ان ، رشته علوم اجتماعی و در نهایت از همين دانشکده، رشته جامعه شناسی در مقطع فوق ليسانس را کسب کرده است ، بوده باشند و یا از هر منبع اموزش عالی ، در هر کجای دنیا که باشد حتی اگر از کشور زیمبابوئه است ، دارای مدرکی تحصیلی باشند؟؟!!.



تورج نگهبان در جوانی

تورج نگهبان تنها فردی تحصیل کرده نبود ، او کسی بود که با احساس زیبایش که ان را در قالب شهر و ترانه های زیبا بیان میکرد ، به رشد روح و احساسات پاک و عاشقانه مردم کشورش در هر سن که بودند و با هر ذائقه ئي که داشتند کمک میکرد!. او ترانه سرايی را از سال ۱۳۲۸ با شعری بر روی آهنگ مهندس همايون خرم آغاز کرد . در همان اوان ترانه ديگری روی  آهنگ مسعود ميثاقيان ، آهنگساز و نوازنده سنتور ساخت که با صدای گرم منوچهر همايون پور اجرا و پخش گرديد .
وی تا کنون بيش از۷۰۰ ترانه برای ملوک ضرابی ، دلکش ، مرضيه ،الهه ، پوران ، عهديه ، هايده ، مهستی  ، فریدون فرخزاد ، بنان ، ايرج ، وفايی ، گلپا، رفيعی ، محمد نوری ، فرح ، آذر ، هما ، پروين و گوگوش ساخته بود . تورج نگهبان همکاری خود را با برنامه گلها از سال ۱۳۴۰ آغاز کرد و از همکاران هميشگی آن بود . از سال ۱۳۳۷ـ۱۳۴۱ معاون اداره مطبــوعات اداره کل انــتشارات و راديـو  و در سال ۱۳۴۱ـ۱۳۵۷سرپرست روابط عمومی و انتشارات سازمان صنايع دستی ايران بوده و در اواخر دوره پهلوی دست اندر کار انتشار مجله «دستاورد» در زمينه هنرهای دستی ايران و نيز انتشار مجله «صدا» (به اتفاق دوستان نزدیکش علیرضا میبدی ، عماد رام ، اسفنیار منفردزاده و ...) بوده است . وی از سال ۱۳۷۴=۱۹۹۵ در ایالات متحده آمریکا زندگی می کرد و تهیه کننده  و اجرا کننده «مجله ماهواره ای صدا» و «سیری در ادبیات آهنگین ایران» بود که از تلویزیون AFN در لس آنجلس پخش می شد.
این ترانه‌سرای برجسته گلها سال‌ها دچار ناراحتی ریه و تنفس بود در سال‌های اخیر نیز از این بیماری که بنام بیماری ریوی آمفیزم معروف است بسیار رنج میبرد!. با اینکه پزشکان معالج او بهبود بیشتر او را پیشبینی میکردند اما او بطور ناگهانی در روز چهارشنبه ۲۰ اگوست ۲۰۰۸ در بیمارستان تارزانا در جنوب کالیفرنیا در سن ۷۶ سالگی به نیکان خدا پیوست و با غم و اندوه از سرنوشت شومی که لاشخورهای رژیم جمهوری اسلامی ، هموطنانش را به ان دچار کرده اند ، انان را ترک گفت!.
تورج نگهبان زمانی در يكي از گفت و گوهاي خود در فيلم مستند «گوگوش، دختر ايران» ساخته فرهاد زماني، كارگردان ساكن نيويورك، گفته بود :« در سرزمين ما، هنر دستخوش كينه توزي ها و نظرات خصوصي مذهبيون شده است. صحنه خالي است. جز باد هيچ چيز درها را باز و بسته نمي كند و من دلم مي سوزد، زيرا زماني نام من در ميان مردم مانند سلام بود، آنقدر شهرت داشت. اما حالا، در اوج، بالم شكسته شده است ».

یکی از پر خاطره ترین ترانه های وی که با اهنگی از پرویز مقصدی و با صدای گوگوش پخش شد ، گل بی گلدوون / چه اشتباهی کردم بود که ان را در زیر میخوانید.


می گفتی بی تو هیچم / با من بمون همیشه 
 نباشی من می میرم / گل بی گلدون نمی شه
چه اشتباهی کردم / حرفاتو باور کردم
چه اشتباهی کردم / حرفاتو باور کردم
 
یه روز سرد پاییز / گلدونتو شکستی 
 مثل عروس گل ها / تو گلخانه نشستی
بهار می یاد دوباره / بازم تو رو می یارن 
 مثل گل زینتی / تو گلخونه می کارن
 
بازم به گلدونت می گی / با من بمون همیشه
 می گی که بی تو می میرم / گل بی گلدون نمیشه
چه اشتباهی می کنه / حرفاتو باور می کنه 
 چه اشتباهی می کنه / حرفاتو باور می کنه
داوید فاخری