تنـــــه نـــــزن טאנה נאזאן Tanehnazan

کمدی تراژدی الهـ ــ ــ ـــ ـــ ــ ــ ـی

.دیروز جمعه هفدهم اکتبر مصادف بود با روز جهانی مبارزه با گرسنگی !. ما هم تا انجائي که دستمان رسید کمکی در حد توانائی خود کردیم !. خدائیش را بخواهید ترتیب چاپ مقاله ئی را که ۶ ساعت تمام روی ان کار کرده و عکسها و مطالب عمده ئی را در ان گنجانده بودم بر اثر فشار دکمه ئی نا مناسب بر روی ان انان را ناپدید کرده و از دست دادم !. اما نوشته زیر را هرچند هم خلاصه امروز پست کردم و امیدوارم تا زمانیکه بنیاد فقر و نابرابری در جهان کنده نشده که انشاالله هر چه زود تر بشود ، قبل از انکه دست محتاجی بسوی ما دراز گردد ، خود با مسرت فراوان ان دستان را با گرمی سخاوت و محبت به انگونه که در تورات مقدس « نیز » امده بفشاریم !!. امین . 

تورات:

در هنگام برداشت محصول از زمینت، باقیمانده در اطراف ان را برای مستمندان و غریبان بجای بگذار و یا با دست خود به انان ببخش .

از تاکستان و محصولات ان ، همه را بر ندار و برای غریب و بینوا هم بجای بگذار.

از هر چه که خشک کرده و در انبار نگهداری میکنی ، مانند ( کشمش ، انجیر ، خرما و هر میوه و دانه ئي ...... ) که مواد غذائی محسوب میشوند نیز برای غریبان و مستمندان کنار بگذار.

انان را به فرد و یا افرادی مشخص تعلق نده و انان را ازاد نگه دار که در سه قسمت بخشیده شوند ، برای زنان شیر ده و محتاج که در طلوع افتاب برای گرفتن صدقه میایند، برای بچه های بی سر پرست که در اطراف ظهر به انجا میرسند و برای پیران و ناتوانان که امدنشان به غروب افتاب میانجامد و ..........! .

And in English : whose plan is more Jewish Obama's or McCain's ?!.

 And in Hebreעברית 

אני פמיניסטית , אבל .......

گرسنگی

نوشته داوید
تنــــه نزن

به مهمانی کرکسها خوش امدید . ایا میدانید که بنا بر گزارش سازمان ملل در هر ۶ ثانیه یک بچه بخاطر گرسنگی در دنیا میمیرد ؟؟!!. ولی این بچه ئی را که در عکس مشاهده میکنید یکی از انها نیست ، او در بالماسکه ثروتمندان خیر که برای جمع اوری کمک به گرسنگان تشکیل داده شده شرکت کرده است ، او به مهمانی کرکسها امده !!. او گرسنه نیست!.





به جشن تولد کودکی که نامش هر چه و از هر نژاد و مذهب و باوری هست که در ان میان نشسته و از دوستانش با صرف غذاهای شاهانه و شکلات و بستنی و کیک پذیرائی میشود ، خوش امدید . انها گرسنه نیستند !!.





این خانم زیبا را که در عکس پائین مشاهده میکنید امشب شب عروسی اوست ، ارایشش توسط بهترین و گرانترین ارایشگرها انجام گرفته و لباسهای زیر و عروسیش از بالا ترین و گرانترین طراحان مد تهیه گردیده و عکاسان و فیلمبرداران برجسته همراه با گروه های ارکستر مشهور و بین المللی برای ثبت و ضبط و براه انداختن شادمانی به ان مراسم  دعوت شده اند و دیشهای پذیرائي از مهمانان که برای هر کدام از انان مبالغ گرانی پرداخت شده همراه با گلهائی که برای زیباتر کردن مجلس با هواپیمای اختصاصی از هلند اورده شده اند انتظار او را میکشند که زندگی زیبا و ارام و بی دغدغه ئی را اغاز کند . او گرسنه نیست !!.





این بچه که دارد از فرط ناراحتی گریه میکند و بر سر میزند یکی از صدها اسباب بازیهای مورد علاقه اش را که اولیای وی از سویس برای او بارمغان اورده بودند را از دست داده !. او گرسنه نیست !!.





به بچه سوم در ردیف اول که کج شده و دارد به دیگ غذا نگاه میکند توجه کنید . صورت چه کسی را در چهره او میبینید ، لطفأ خوب دقت کنید ، ایا هیچ شباهتی با یگی از فرزندان و یا نوه های خودتان ندارد و شاید با یکی از بچه های محبوب و شیربن زبان و بازیگوش فامیل ؟!. باور کنید که در زندگیتان بارها و بارها و بعناوین مخنلف با او ملاقات داشته اید ، شاید هم اگر بیادتان بیاورید چهره خودتان را قبل از ثروتمند شدن بیادتان میاورد !!. میخواستید که ان عزیز را در این وضعیت بینید و یا خودتان را دوباره گرسنه بیابید ؟؟!!. ان بچه کنجکاو است او گرسنه نیست!!.





اگر دستم رسد بر چرخ گردون
از او پرسم که

این چین است و ان چون ؟؟!!





یکی را میدهی صد گونه نعمت
یکی را لقمه ئی اغشته در خون ؟؟!!

بسیار خوب ، گریه تان در امد ، میخواهید برای ان چه کنید ؟؟!!.

 اگر فقیران و غریبانی را در اطراف خود و یا دورتر و دورتر هم میشناسید ، همین الان به کمک انان بشتابید !!. اگر مایل هستید که از طریق سازمانهای بین المللی بیاری گرسنگان بشتابید ادرسهای لازم را از طریق راهنمای گوگل و یاهو و یا اسک پیدا کنید و نیت خیر خود را قبل از انکه تا «« ۶ ثانیه دیگر ، بچه ئی دیگر در اغوش مادرش طعمه لاشخورها 

گردد،به انجام برسانید!!. »

داوید.

English Section

Whose plan is more Jewish, Obama’s or McCain’s ?.


Rabbi Levi Brackman








Jewish religion mandates that rich must share their wealth with those less fortunate than themselves. Democratic candidate's tax plan makes moral, religious and economic sense
Published: 
10.17.08, 14:37 / Israel Jewish Scene


What’s ahead is not an endorsement of any one candidate; rather it is an analysis of their positions on taxes and redistribution of wealth from a Jewish perspective.

 
The Presidential debate this week discussed the story of Joe the Plumber at length. Joe wanted to buy a business and saw that under Obama’s tax plans he would be forced to pay an additional three percent tax on any income above two hundred and fifty thousand dollars. Since the business he was buying made more than that amount he was worried that his taxes would go up.



Obama explained his plan to Joe and at the end said that “if you’ve got a plumbing business you’re going to be better off if you’ve got a whole bunch of customers who can afford to hire you. Right now everybody is so pinched that business is bad for everybody and I think that when you spread the wealth around it is good for everybody.”

 
To my unbiased and nonpartisan mind (I am a British Citizen who cannot vote in this election and I am a fierce independent) Obama was making a cogent point. Obama thinks that by giving the average person more money in their pockets through tax breaks they will spend more of their money consuming which in the end will be better for small businesses.

 
In contrast, John McCain feels that if you give tax breaks to the rich and to businesses they will have more money to spend on innovation and hiring new people which in turn will grow the economy.

 
But who is right?
The question is who is right. Well I am not an economist; however, I do know a thing or two about human religion, nature and ethics. If given the opportunity most entrepreneurs and business people will strive to earn more money and create jobs no matter how high they are taxed.

 
There are no shortages of jobs or multi millionaires in the UK (or Israel) where taxes on the rich and on businesses are considerably higher than they are in the United States.

 
In fact, there are more jobs available in the UK which has a current unemployment rate of 5.7% than in the US that has a 6.1% current unemployment rate (Israel’s current unemployment rate is 7.3%).

 
Conversely, when left to their own devices most wealthy people—the exceptions always prove the rule—will not give significant amounts of their money to those less well off than themselves.

 
Redistribution of wealth
This is why the Jewish religion mandates that the rich must share their wealth—sorry to use the phrase—with those less fortunate than themselves. Now I have a natural and healthy distrust for government and I don’t really have confidence in them to spread the wealth around competently.

 
In addition, I admit that the best type of wealth redistribution would be voluntary where people just gave charity out of the goodness of their hearts. And in my book "Jewish Wisdom for Business Success" I talk about what we call “Spiritual Entrepreneurship” where the point of the entrepreneurial enterprise is to help others with the money made.

 
Most people, however, are trying to make money to live the American dream of a large home, 2.5 kids, an expensive car, a dog and fancy vacations. On the whole wanting “The American Dream” is a narcissistic quest rather than an altruistic one.

 
They can only see themselves
Here a Hasidic tale is pertinent. A Hasidic master came to visit one of his followers who had become exceedingly wealthy. As he entered the wealthy man’s home he saw poor people begging outside. And he watched how his wealthy follower walked by the beggars without noticing them.

 
Upon entering his host’s palatial mansion the Hasidic master took him over to the mirror and asked him what he saw, “myself of course” he answered. Then the master took him over to the window and asked him what he saw and he looked carefully and said, “I see poor people begging.”

 
The master asked him, “If this is glass and that is glass why do you see yourself in one and you see others through another?” The rich man paused for a moment and then answered, “because the mirror has a silver backing on it and the window does not.”

 
Then the master made his point saying, “The moment you add silver all you see is yourself and others become invisible.” The rich man understood the lesson and immediately scratched off some of the silver backing to his beautiful mirror so that every time he looked in it he would remember to think of the needs of others.


Prosperity naturally brings feelings of narcissism and self centeredness in its wake. Even good people are prone to this pattern. Given that fact it is unreasonable to expect a system where people voluntarily redistribute their wealth to work. This is why religion makes tithing obligatory.

 
So given this reality Obama’s tax plan seems to be the better alternative—it seems to make the most moral, religious and economic sense.

  
Rabbi Levi Brackman is the author of
"Jewish Wisdom for Business Success"

אני פמיניסטית, אבל...

אפרת שפירא-רוזנברג






נכון, גם בחלומי אני רואה תפילות שוויוניות. גם בעיני עצם הקונספט של פטור לנשים ממצוות מסוימות הוא מעליב ומכעיס. מצד שני, אם אני מדברת עם עצמי בכנות, ביני לבין עצמי, איך היו נראים החיים שלי בלי הפטור הזה?
פורסם: 19.10.08, 10:22
מכירים את הנשים שמתחילות משפט ב"אני לא פמיניסטית, אבל..." ואחר כך נותנים נאום פמיניסטי למשעי? ובכן, אני לא כזאת. אין לי כל צורך לברוח מהכותרת הזו – אני אומרת ללא כחל ושרק שאני פמיניסטית, אני גאה בזה ועומדת מאחורי כל מה שמשתמע מכך. אני בעד תפילות שיתופיות/ משתפות, בעד מימוש העולם הדתי רוחני של נשים ובכלל אני בעד קידום וחינוך לתפיסת עולם שוויונית שלמה. עם זאת, לעיתים לא כל כך רחוקות מתגנבות לראשי מעין מיני מחשבות כפירה שכאלה, וזה קורה בעיקר סביב שבתות וחגים, מהם היו לנו לאחרונה בשפע.

כי או שיש לי בעיית התארגנות קשה (וזאת אגב, אופציה לא מופרכת לגמרי), או שזה פשוט בלתי אפשרי. אז נכון, אני לא משכימה ל"וותיקין", אבל אני לא גם לא ישנה עד 10:00 ושותה קפה עד 11:00. ובכל זאת, כמעט מדי שבת או חג אני מוצאת את עצמי מתפעלת כמה חזיתות – ארגון הבית, שולחן השבת, האוכל על הפלטה וכולי כדי שהכל יהיה מוכן כשנחזור מבית הכנסת, ובמקביל חזית הילדים רוחשת וגועשת סביב מה ללבוש, מה לא ללבוש, מי חטפה למי איזו חולצה, ועל איזו תסרוקת צריך לחזור בפעם החמישית כי הקוקו לא מספיק מתוח.

בסופו של דבר, מה שלא יהיה, אני יוצאת מהבית לכיוון בית הכנסת כבר במצב של הזעה מתקדמת גם בחורף כשהמטרה הכי ריאלית מבחינתי היא פשוט לא לפגוש את הגברים כשהם כבר בדרך הביתה. בראש השנה זו ממש משימה בלתי אפשרית להגיע בזמן לתקיעות השופר הראשונות (ועוד לא דיברנו על ממש לשמוע אותן...) אבל מעבר לזה – מתי בפעם האחרונה שמעתי את קריאת התורה? או את שיר השירים היפהפה בשבת חול המועד פסח? או את מגילת רות המרגשת בשבועות? או את קהלת מעוררת החשיבה (והדיכאון) בשבת שחלפה? איך אמרה לי אתמול מישהי בבית הכנסת "קהלת? הצחקת אותי. לזה אני אפילו לא מנסה. המטרה הכי ריאלית מבחינתי היא קדושה של מוסף".

אז נכון, גם בחלומי אני רואה תפילות שוויוניות. גם בעיני עצם הקונספט של פטור לנשים ממצוות מסוימות הוא מעליב ומכעיס, שלא לדבר על הנימוקים שנותנים לקיומו של הפטור, שהם לא פחות מעליבים. מצד שני, אם אני מדברת עם עצמי בכנות, ביני לבין עצמי, איך היו כיום נראים החיים שלי בלי הפטור הזה? איך הייתה נראית השבת שלי בלי הידיעה שמתי שלא אגיע לבית הכנסת זה בסדר, ושזה בסדר לעמוד בצד ולהשלים את כל מה שהפסדתי, או את הרוב, ושאם לא הספקתי בכלל אז גם זה בסדר?

ואם אני חופרת עוד יותר עמוק, אני שואלת את עצמי עד היכן אני מוכנה ללכת עם המאבק הזה לשוויון בדת? האם אני מוכנה לקבל על עצמי גם את המחויבות שזה דורש? את המחירים שזה עשוי לגבות? האם זה לא מאוד נוח לי לדבר על זה כל הזמן, אבל לדעת שבסופו של דבר גם אם כף רגלי לא דרכה בבית הכנסת ביום כיפור זה לגיטימי, כי עשיתי באותו זמן דברים אולי לא פחות חשובים?

ייתכן שכפי שכתב מאיר אריאל, ארגוני נשים יסתכלו עליי בתוכחה נוכח הדברים, אבל אם יש בי הרצון לקיים דיאלוג עם עולם האמונה, עם מושג התפילה ועם עוד אבני יסוד בתפיסת העולם שלי, הרי שיש בי גם רצון לקיים דיאלוג עם התפיסה הפמיניסטית שלי ובסופו של דבר, נראה כי עוד שלא תתרחש מהפכה חברתית מקיפה יותר ביחסי גברים נשים באופן כללי ובקונבנציות הנתונות, הרי שהפטור לנשים ממצוות מסוימות הוא מה שמאפשר לנו לשרוד את ים התפקידים שמוטלים עלינו, גם בבתים שוויוניים ונטולי חלוקת תפקידים מגדרית.

האם זה מוצא חן בעיני? לא. האם אמשיך להיאבק כדי שמהפיכה כזו אכן תתרחש? בהחלט. אבל עד שזה יקרה, ביני לבין עצמי, אני לפעמים נושמת עמוק ומאטה קצת את קצב ההליכה בדרך לבית הכנסת...